Rzym po Diluvium Ignis to połowa Imperium sprzed niego. Zachował wyłącznie swoją europejską część z Germanią kończącą się na Renie. Azja, Iudaea, Egipt, cała Afryka są stracone na zawsze. Większość miast ucierpiała straszliwie w czasie Ognistego Potopu, w co większych odbudowa trwa do dziś. Należy do nich również sama święta Roma, dopiero teraz zaczynająca odzyskiwać wygląd stolicy cywilizacji. Paradoksalnie siła militarna Rzymu wydaje się być większa niż przed katastrofą - Tyberiusz wprowadził szeroki niepłatny pobór jako sposób zebrania razem mężczyzn którzy inaczej mogliby zostać bandytami. Owe tymczasowe legiony służyły w zamian za żywność, o którą przez sześć lat po Diluvium było trudno. Od 10ADI kiedy odbudowa zdołała ucywilizować przynajmniej półwysep, owe legiony coraz trudniej jest utrzymać - niedługo zacząć się musi proces zmniejszania nadmiernej militaryzacji społeczeństwa. Jednak Tyberiuszowi ciężko było się rozstać z potęgą, którą stanowi 30 pełnych legionów. Po jego śmierci młody Kaligula wypłacił zaległe żołdy wraz z tradycyjnym podarkiem pieniężnym od nowego Cezara. Poprawiło to na jakiś czas morale, jednak stan ten nie utrzyma się wiecznie - Rzymu wciąż nie stać na dłuższą metę na taką potęgę wojskową. Lecz przez jakiś czas… po tym jak Tyberiusz łupił magnaterię Rzymu skarbiec pęka w szwach i szczodry Kaligula nie szczędzi trzosa, wyprawiając jedne huczne igrzyska za drugimi. Odbudowa Rzymu ruszyła ze ślimaczego tempa, powstają nowe świątynie i monumenty, marmur znowu płynie do Wiecznego Miasta.
Od czasu gdy egipscy kapłani nauczyli się nawigować przez Serce Grozy leżące pod dnem Mare Nostrum relacje z Afryką zostały znowu nawiązane. Egipt jako niezbędny Rzymowi sojusznik jest w dobrych stosunkach z Imperium. Iudaea (zwiąca siebie obecnie Królestwem Izraela) jest jawnie wroga, większość Afryki pogrążyła się w zupełnej barbarii, niezdolna podnieść się ze zniszczeń.
Od czasu Potopu Rzym przedsiębrał dwie wyprawy wojskowe. Jedna, wyprawa karna, spustoszyła ziemie Germanów, druga, wykorzystując ich słabość, doprowadziła do zajęcia za ich plecami dużych obszarów ziem wiodących do Mare Suebicum (Bałtyku), którego wybrzeże jest bogatym źródłem lyncurium (bursztynu), będącego obecnie jednym z najcenniejszych kamieni świata. Owa nowa prowincja to Vistulia.
Patrz również: Kobiety w Rzymie, Religie Rzymu
